รถถังเบา เอ็มเค7 (A17) ยังเป็นที่รู้จักกันคือ เททราร์ค เป็นรถถังเบาของบริติซที่ถูกผลิตโดยวิคเกอร์-อาร์มสตรองในช่วงปลายปี ค.ศ. 1930 และพัฒนาในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง เททราร์คนั้นเดิมทีได้รับการออกแบบให้เป็นรุ่นล่าสุดในสายของรถถังเบาที่ถูกสร้างขึ้นโดยกองร้อยจากกองทัพอังกฤษ มันได้รับการปรับปรุงตามรุ่นก่อน รถถังเบา เอ็มเค6บี โดยได้รับการแนะนำในการติดตั้งปืน 2-ปอนด์เดอร์ที่มีอำนาจการยิงเป็นพิเศษ สำนักงานการสงคราม(War Office)ได้สั่งซื้อรถถัง 70 คัน จากนั้นก็ได้สั่งซื้อที่เพิ่มมากขึ้นเป็น 200 คัน การผลิตที่ล่าช้าด้วยปัจจัยหลายประการและส่งผลทำให้มีการผลิตรถถังได้แค่เพียง 100 ถึง 177 คัน[Note 1]ด้วยจุดข้อบกพร่องในการออกแบบของรถถัง บวกกับการตัดสินใจของสำนักงานการสงครามที่ไม่ใช้รถถังเบาในกองพลยานเกราะบริติซ จึงถูกห้ามไม่ให้มีการใช้เททราร์คในการทัพแอฟริกาเหนือ เป็นผลทำให้รถถังส่วนใหญ่ยังคงอยู่ในสหราชอาณาจักร แม้ว่าจะมีการส่งไปยังสหภาพโซเวียตประมาณ 20 คันซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของโครงการให้ยืม-เช่า ในช่วงต้นปี ค.ศ. 1941 กองกำลังราชยานเกราะ(Royal Armoured Corps)ได้ก่อตั้งสามกองพันทหารม้าสำหรับการใช้ในปฏิบัติการสะเทินน้ำสะเทินบกในโพ้นทะเล ซึ่งถูกติดตั้งด้วยเททราร์ค ในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1941 จำนวนเล็กน้อยของเททราร์คได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของกองกำลังบริติซที่ได้เข้าร่วมในการบุกครองมาดากัสการ์ และในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 1942 เททราร์คได้ประจำการอยู่ในกองพลทหารโดดร่มที่ 1 หลังจากที่ได้มีการตัดสินใจแล้วว่าที่จะอนุญาตให้ใช้เป็นรถถังเบาที่สามารถขนส่งทางอากาศได้สะดวกเพื่อสนับสนุนกองกำลังทหารโดดร่มบริติซ เททราร์คได้ถูกขนส่งและลงจอดในเครื่องร่อนที่ถูกออกแบบมาเป็นพิเศษอย่าง General Aircraft Hamilcar[4] การขาดแคลนเครื่องร่อนได้กีดขวางพวกเขาในการเข้าร่วมในฝ่ายสัมพันธมิตรบุกครองเกาะซิซิลีในปี ค.ศ. 1943 แทนที่พวกเขาจะประจำการในกองพลทหารโดดร่มที่ 6 ใหม่ และกลายเป็นส่วนหนึ่งของกรมทหารโดดร่มลาดตระเวนยานเกราะที่ 6